Każdy z nas chciałby przejść przez życie bez konfliktów i zranień. Jako rodzic, czasem łapałam się na tym, że próbuję zabezpieczyć swoje dzieci przed sytuacjami trudnymi. Bywało nawet, że do pewnego stopnia mi się to udawało.
Ale dorosły człowiek wie przecież, że życie to nie pasmo zdarzeń miłych i satysfakcjonujących. Sama mogę zaświadczyć, ile razy bywałam zraniona, jak wiele razy zawiodłam się na kimś. Nie różnię się zapewne pod tym względem od Ciebie – też gniewam się, żywię urazę. To bardzo ludzka reakcja.
Przebaczenie jest cudem, który dokonuje się w nas, gdy jesteśmy posłuszni Bogu.
Jezus nie powiedział nigdy, byśmy udawali, że nic się nie stało. Wiedział, czym są ludzkie emocje i rozumiał, jak należy sobie z nimi radzić. Dlatego zachęcał nas do przebaczania innym.
Przebaczanie to niełatwa sztuka. Ale człowiek, który potrafi przebaczać, może dokonać wiele także w innych dziedzinach. Ja uczę się przebaczać każdego dnia. Bo ta nauka nigdy się nie kończy – z czasem potrafimy może przebaczać szybciej, ale zawsze wiele pozostaje jeszcze przed nami.
Dziś chcę opowiedzieć Ci o tym, dlaczego sztuka przebaczania jest taka cenna. Podam Ci także siedem wskazówek, jak łatwiej przebaczać. Jestem przekonana, że Ci się one przydadzą.
W TYM FILMIE DOWIESZ SIĘ:
- czym jest przebaczenie
- dlaczego warto przebaczać
- co powstrzymuje Cię od przebaczania
- co możesz zrobić, by łatwiej było Ci przebaczać
Zgaduję, że wiele z tych rzeczy mogło Cię zaskoczyć, ale inne pewnie wydały Ci się oczywiste. Podziel się swoimi odczuciami!
Czy, sięgając do wspomnień, kojarzysz sytuacje, kiedy coś wyraźnie powstrzymywało Cię od przebaczenia? Czy była to jedna z rzeczy, które opisałam?
A może zdarzyło Ci się zastosować niektóre, z podanych przeze mnie sposobów. Jakie? W jaki sposób pomogły Ci przebaczyć?
Która z moich wskazówek wydaje Ci się najtrudniejsza do zastosowania?
A może myślisz, że jest taka, która w ogóle nie jest dla Ciebie?
Cześć, czy masz problem z przebaczeniem? Czy trudno Ci odpuścić, gdy ktoś wyrządzi Ci coś złego? Dziś dam Ci 7 wskazówek, jak łatwo dojść do przebaczenia.
Przebaczanie to darowanie komuś winy. Greckie słowo afiemi tłumaczone jest często jako “przebaczać” ale oznacza także “pozwolić odejść.” Ktoś Tobie wyrządził krzywdę, a Ty po prostu pozwalasz mu odejść. Bez przeprosin, bez zadośćuczynienia, bez robienia ceregieli – po prostu pozwalasz mu odejść bez żadnej kary.
W Biblii słowo “przebaczać” najczęściej odnosi się do Boga, który przebacza ludziom ich przewinienia i grzechy, różne niedoskonałości. Bóg w Biblii często przedstawiany jest jako dobry, przebaczający, nie pamiętający grzechów. Odsuwa występek człowieka i po prostu o nim nie myśli.
Jezus mówił, że powinniśmy przebaczać i nie liczyć, ile razy to robimy. Puszczać w niepamięć. Swoim życiem pokazywał, na czym polega przebaczenie. W historii z kobietą cudzołożną przyłapaną na grzechu, kiedy starsi i młodzi chcieli ją ukamienować, Jezus po prostu przebaczył jej grzech i powiedział “Idź i nie grzesz więcej.”
W przypowieści o synu marnotrawnym również mamy motyw ojca, który czeka na swojego syna. Syn przepuścił cały majątek, zostawił całą rodzinę, ale kiedy wraca, ojciec z radością rzuca mu się na szyję i przyjmuje go, jeszcze zanim ten syn wypowie chociaż jedno słowo skruchy.
O ile łatwo nam jest zrozumieć ideę przebaczenia, kiedy ktoś zwraca się do nas z prośbą o przebaczenie, przeprasza nas czy czuje się winny, o tyle trudniej wybaczyć komuś, kto zupełnie do winy się nie poczuwa. A szczególnie, jeśli uważa przy tym, że zachował się w porządku i wszystko jest okej.
Tu również Jezus Chrystus pokazuje nam kierunek do naśladowania. Kiedy wisiał na krzyżu i ludzie śmiali się z niego i mówili, żeby sam zszedł z krzyża, pokazał Królestwo, które przyszedł założyć, On powiedział “Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.”
To, co zrobił Jezus jest niesamowitym przykładem na to, na czym polega przebaczenie, gdy druga osoba nie poczuwa się wcale do winy i nawet nas nie przeprasza. Wtedy również możemy pozwolić jej odejść, możemy pozwolić odejść bólowi i smutkowi, który powstał w naszym sercu pod wpływem tego, co ta osoba nam zrobiła.
Co zatem powoduje przebaczenie w naszym życiu? Jest bardzo wiele racjonalnych przesłanek, które warto wziąć pod uwagę, myśląc o przebaczeniu. Bo przebaczenie po prostu nam się opłaca.
Dlaczego warto przebaczać?
- Przebaczenie uwalnia nas od emocjonalnego bólu. Pozwala nam działać nie pod wpływem tego, co wydarzyło się w przeszłości.
- Zapobiega konsekwencjom zemsty. Zemsta to niski motyw, który powoduje osobami silnie zranionymi. Takie osoby często nie potrafią myśleć o niczym innym, jak tylko o sposobach odegrania się na tym, który ich skrzywdził. Zemsta jednej strony pociąga za sobą zemstę tej drugiej – tak rodzą się długotrwałe konflikty i wojny.
- Redukuje poziom stresu. Uczucie krzywdy bardzo podnosi poziom tzw. “hormonów stresu,” a te przyczyniają się do licznych chorób. Kiedy pozwalamy komuś odejść, kiedy przebaczamy, nasze ciało może odpocząć i żyć w zdrowiu.
- Pozwala być wolnym i kreatywnym. Skupiając się na swoim zranieniu, nie możemy podążyć za Bogiem i Jego wolą. A przez to nie jesteśmy szczęśliwi.
Skoro wiemy, dlaczego przebaczenie jest takie ważne, pytanie: dlaczego jest takie trudne? Nie wiem, jak Ty, ale ja całe życie zmagam się z tym, żeby odpuszczać i każdy następny raz jest dla mnie łatwiejszy. Ale nadal sprawia mi to pewną trudność.
Boimy się ponownego bólu.
Wydaje nam się, że przebaczając zapominamy o wydarzeniu. Że wysyłamy do tej drugiej osoby informację, że może nadal postępować tak, jak wcześniej. Skoro nie wyciągniemy konsekwencji, to znaczy, że osoba ta nie musi się obawiać i może nadal nas ranić.
Nie znamy Bożej mocy.
Kiedy oddajemy sprawy i zranienia Bogu, możemy mieć pewność, że się nimi zajmie we właściwy sposób. Boże drogi są najlepsze i tak samo jest z Jego sposobami załatwiania spraw. Możemy mieć pewność, że On załatwi nasze sprawy w sposób najlepszy z możliwych. A to uwalnia nasze serce – możemy być kreatywni i radośni w swoim życiu.
7 wskazówek łatwego przebaczania
- Myśl o Bożym przebaczeniu względem Ciebie – przypomnij sobie, jak On przebacza Ci Twoje grzechy, kiedy je wyznajesz. Kiedy rozmyślamy nad tym, jak wielką ofiarę On poniósł, oczyszcza to nasze serce i możemy żyć w wolności. Ułatwia nam to też odpuszczanie winy innym.
- Patrz na Jezusa – On był mądry! Bierz przykład z tego, jak Jezus przebaczał winy w swoim życiu na ziemi. On nie był frajerem, rozumiał, na czym polega siła i mądrość, dlatego naśladowanie Go jest tu kluczowe.
- Wczuwaj się w sytuację innych ludzi. Postaw się na miejscu osoby, która Cię zraniła. Może uczyniła to niezamierzenie, może została tak wychowana. Łatwo jest czuć się zranionym, kiedy nie rozumiemy, dlaczego dana osoba tak się zachowała. Ale takie wczucie się pomoże Ci zrozumieć, a w konsekwencji przebaczyć. Może się nawet okazać, że przestaniesz zwracać uwagę na pewne rzeczy, które wcześniej Cię raniły.
- Przebaczenie to decyzja, nie uczucie. Nie zwlekaj z przebaczeniem tylko dlatego, że nie czujesz jeszcze w sercu tej ulgi, tej lekkości, która Twoim zdaniem powinna się z nim wiązać. Często z czasem ból raczej się zwiększa, bo zbyt często myślimy o tym zranieniu. Tymczasem, jeśli podejmiesz decyzję o przebaczeniu, Twoje uczucia za nią podążą. Przebaczenie to decyzja, że oddaję swoje zranienie i dyskomfort w ręce Boga i ufam, że On załatwi to we właściwy sposób.
- Odpuszczaj często w drobnych rzeczach. Łatwiej wybaczać drobnostki – traktuj to więc jako ćwiczenie. Ucz się nie patrzeć na takie sprawy jakby przez szkło powiększające, wyolbrzymiając wszystko. Myśl o tym jako o wyzwaniu. Jeśli nauczysz się wybaczać w drobnych sprawach, łatwiej przyjdzie Ci wybaczać w poważnych. Stawianie małych kroczków działa w wielu sferach, także i w tej.
- Działaj szybko. W Biblii powiedziane jest: “niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce” – nie warto zwlekać z przebaczeniem. Im mniej się nad tym głowimy, im mniej się wahamy, tym łatwiej przychodzi nam przebaczyć.
- Bądź wielkoduszny. W Biblii jest zachęta do tego, by “znosić siebie nawzajem w miłości.” Wiele zranień i bólu w Twoim sercu jest wynikiem tego, że nie masz w sobie dość dojrzałości, by zrozumieć sytuację jak należy. Może też nie ma w Tobie dość miłości.
Decydując się przebaczyć, decydujesz się na osobistą wolność. Nie jesteś wtedy uzależniony od opinii i działań innych, tylko od tego, co w mówi i robi w Twoim życiu Bóg. Potraktuj to jako zaproszenie do wolności i pełni sił w Twoim życiu. Pamiętaj, że z Bogiem wszystko jest możliwe i tylko przez Ciebie Bóg może zmienić ten świat na lepsze.
Jedna odpowiedź
Pozdrawiam Bozena. z Ostroleki ZBogiem